Qaşları qap-qara bulud kimi gözlərinin üstünü tutmuşdu. Gözlərinin içindəki günəşə bəzəyən sevinci ilim-ilim itmişdi. Faiq müəllim ağır addımlarını asfaltı qopalmış səkinin üzərində ata-ata məktəbə tərəf......
Mən səndən , biləsən, yetim qalan sərçənin Tanrıdan küsdüyü kimi. Mahidevranın sevgidən paslanmış üzüyü kimi, arzusu çin olmayan rəssamın çəkdiyi qaranlıq payız kimi səndən.......