- Sınaq
- Səma Seyid
-
Səbinə adlı əxlaqlı və tərbiyəli xanım vardı. Birinci övladını dünyaya gətirməyə
-ana olmağa hazırlaşırdı. Ancaq bu dövr onun üçün elədə asan keçmirdi.
Yaşadığı ailədə çoxlu söz-söhbətlər olurdu. Buna baxmayaraq o bacardıqca fikir
verməməyə çalışırdı. Və artıq vaxtdır, Səbinənin birinci övladı dünyaya gəlir.
Ancaq uşağın başında gözlə görülə bilən bir şiş əmələ gəlir. Bu Səbinəni çox
qorxudur. Həkimlərin müayinəsindən sonra balaca körpədə beyin təyziqi
diaqnosu qoyulur. Bir neçə kurs müalicədən sonra tədricən şiş çəkilməyə
başlayır.
Bu körpəyə əvvəl ailə ad qoymaq istəmədi. Körpənin öləcəyini düşünmüşdülər.
Ancaq körpə bu dünyadan elə bərk yapışmışdı ki, sanki həkimləri belə mat-
məhəttəl qoymuşdu. Həkimlər artıq körpənin vəziyyətinin yaxşı olduğunu
dedikdən sonra ad qoymaq məsələsi gündəmə gəldi. Uzun bir söz-söhbətdən
sonra körpəyə Teymur adının qoyulması qərarına gəlindi. Teymur gündən-günə
yaxşılaşır, həyata daha da möhkəm sarılırdı.
Həkim Teymurun valideynlərinə ildə bir dəfə müayinəyə gəlinməsini deyirdi.
Və beləcə hər il Teymurun valideynləri onu həkim müayinəsinə aparıb
gətirirdilər. Günlərin bir günü yenə həmin müntəzəm olunan müayinələrdən biri
idi. Valideynləri Teymuru həkimə aparmaq üçün yola düzəlirdilər ki, Teymurun
ata nənəsi buna mane oldu. Uşağı həkimə aparılmasına narazı olduğunu dedi.
Taleh və Səbinə yəni Teymurun valideynləri böyüklərinin sözünə baxaraq
həkim müayinəsinə aparmadılar.
Bu hadisədən illər keçdi. Teymur ildən ilə əsəbləri gərginləşirdi. Və artıq
Teymurun 25 yaşı vardı. Çox əsəbi və sözə qulaq asmayan oğlan olmuşdu.
Valideyinləri nə etsin heç özləridə bilmirdi. Artıq beş il də belə gərginliklə keçib
getmişdi. Düzələn heçnədə yox idi,bir az da gərginlik artırdı. Artıq Teymurun 30
yaşı vardı. Bir qız sevdi, həmdə çox sevdi. Amma təəssüflər olsun ki Teymurun
belə əsəbi gərginliyinə görə qızın ailəsi bu evliliyə razı olmadı.
Sevdiyini itirən Teymur birazda pis olmuşdu. Bütün həyatdan ümidini üzmüşdü.
Bu hadisədən bir il keçir və Teymur ümidsiz bir şəkildə həyatına küsmüş bir
şəkildə həyatına davam edir. Ad günü gəlib çatır. Həmin gün heç kim
Teymurdan xəbər ala bilmir. Sən demə Teymur ad günündə intihar edibmiş. Öz
evlərinin padvalında Teymurun cansız cəsədini görən ana, ata çox pis vəziyyətə
qalırlar. Amma edəcək heç bir çarə qalmır. Ediləcək çarə indi yox əvvəllər idi.
Həkim müayinəsinə vaxtı-vaxtında aparılsaydı bu həddə gəlib çatmazdı. - 426
iyul 2024, Səma S.
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Getdi əqlim, səni gördükdə şüurum yoxa çıxdı. Əsər qalmadı dinclikdən, hüzurum yoxa çıxdı. Bu məhəbbət nə yamanmış, dedilər inanmadım , Könlüm mum kimi yumşaldı, qürurum......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Qocaldım deyib yaşa dolmaq dilərsən, etməgil! Mən bülbülün gülünə solmaq dilərsən, etməgil! Bir an dözmərəm hətta gözlərimdən qeyb olasan, Yoxluğunla canımı almaq dilərsən, etməgil! Barış......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Öylə sərməstəm ki, idrak etməzəm dünya nədir. Az qalır küfrə düşəm Allah nə,Ənbiya nədir. Şərabım eşq,abım eşq,məhtabım eşq,tabım eşqdir. Hamı eşqi gizlədir,eşqsiz olan guya nədir.......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Ey gül səni sevməklə sənə neyləyə bildim? Sənsiz ötüşən ömrə-günə neyləyə bildim? Boylandım həyata yeni dünyaya baxarkən. Dedilər toyundu mənə, neyləyə bildim? Könlüm qan ağladı......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Gəldim şeirə mən Cəlilin Poçt Qutusundan, Qaraca Qızın saçları qıvrım Tutusundan. Bir Qalanın Sirrini bildim lap uşaqkən. Mən dərsimi aldım Hadısından,Bıdısından. Arxamca gəlibmiş yüyürüb mən......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Sənə bildirmədən öz sevgimi mən əsgərə getdim, Qayıdanda söylədin hüsnü pərişan ərə getdim. Qopdu sandım tüstü-duman yıxıldı dünyam başıma, Götürdü caynağına bir qara quş məhşərə......
Elnarə
Sonda sadəcə “Özünü mən əvəzimdən də sev” – deyə bildim… Və Allaha əmanət etdim. Bütün sevənlər kimi... Sən mənim canımdan bir parçasan. Sən mənim uşaqlığımsan.......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Ötsə də dövrü-zaman bax qayıdıb gəlmişəm ey gül. Səni fikrimdə xəyalımda tutub gəlmişəm ey gül. O qədər ki sənə eşqım demək olmur dil-ağızla, Eşqinlə könlümü......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
şəkil çəkdirək, Mən gülərüz durum, sən məyus dayan. Elə et gözlərin nəmli düşməsin, Kəs bu hıçqırtını biraz sus, dayan. Qoyaraq başını qəbir......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Etirafım var daha,dur, Yaxdı məni bu boş qürur. Vaxt keçməyir,zaman durur, . Xəyalım sən,istəyim sən, Ürəyimdə göynəyim sən. Bir-bir düşdü saçıma dən, Yanımda......