- Sən yadıma düşəndə...
- Adil ZAMAN
-
Sən yadıma düşəndə...
Mənsur şeir
...Arzuya bax, sevgilim,
Tellərindən incəmi,
Soylə, ürəyincəmi?..
Müşfiq
Çay bilmişdim səni mən eşidib şırıltını. Sularina baş vurmaq ən böyük arzum idi; gördüm dayaz bir arxsan.
Qasırğadan da güclü zənn eləyirdim səni eşidib vıyıltını. Qabağında durmaqçın yüzillik bir palıddan möhkəmlik öyrənirdim; əfsus, adi küləksən – mənim gözümlə baxsan.
Səni fəzalar qədər geniş, sonsuz sanırdım. Ənginliklərə uçmaq həsrətilə yanırdım; arzum gözümdə qaldı – kədərim dağlar kimi buludlara ucaldı.
Bir vaxt xəyallarımı baldan şirin bilirdim. Daddım; duya bilmədim şəkər şirinliyini.
Ümidlərim od tutub; alışıb yanır, gülüm. Coşqun çay gərək mənə söndürməkçin yanğımı. Dönsənə dağ çayına – sönərəm bircə anda.
Külək dağıda bilmir dağdan ağır dərdimi. Qasırğaya dönsənə - donərək qol-budaqlı palıda mən bir anda duraram qabağında.
Qartalam, hüdud, sərhəd tanımıram əzəldən. Sonsuz fəza olmağı, söylə, bacararsanmı – açım qanadlarımı, uçum, uçum doyunca, ənginliklər boyunca!..
Bakı,
8-10 may 1979.
- 2402
oktyabr 2017, Adil Z.
Ceyhun Fikrət
Yenə müəllimə qaçqınlardan danışırdı. Bizdə müəllimənin dediklərinə uşaq sadəliyi ilə qulaq asırdıq. Amma nə üçünsə, müəllimə kədərli baxışları ilə bizə baxırdı. Görünür ölkədə, olan hadisələr......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Mən sənin şairin,sən mənim şeirim, Gözlərin görünür sətir arası. Belə məyus-məyus baxma sevgilim, Daha kövrəlməyin deyil sırası. Bu ülvi hislərlə, başqa birini Sevmədim, mən səni......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Bir kor kişi yol ilə gedirmiş, Şükranlıq ilə zikrin edirmiş. Duyub bir cahil onun zikrini, Etdiyi həmdü-səna, şükrünü. Deyib nə gərək şükrünə ey kor, Şükrün......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Hay salanlar hayə gedər,vay salanlar vayə gedər. Olunca haqdan aralı ömrün-günün zayə gedər. Qanan sorar ar eyləməz,qanmaza söz kar eyləməz, Tükətmə nəfəs boşuna sözlərin havayə......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Anlayınca nədir eşq canımda canım səni bildim. İsindi buz ürəyim damarda qanım səni bildim. Tükənməyən eşq mülkümün olsam da xanı mən yenə, Xanimanımda mənim nur......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Bu qısa həyatı elə yaşa ki, Ziyanın dəyməsin bircə insana. Məzarın önündən ötəndə kimsə, Görüb çevirməsin üzünü yana. Adın çəkiləndə ruh qaralmasın, Nifrət hiss etməsin......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Eşq nubarım, səni bilsən nə qədər istəyirəm, Qönçə rüxsarını hər gün təzə-tər istəyirəm. Bitmədi eşqim sənə ey gül, hicranına dözdüm, Demədim bircə kərə mən ki......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Dərbənddən Bağdada uzana bilən, Xalqın tək əlidir Əvəz Zeynallı! Ədalət şamında pərvanə olan, Nəslin təməlidir Əvəz Zeynallı! Həmişə mərdlərə qazılıb quyu, Arxadan vurmaqdır namərdin huyu.......
Ceyhun Fikrət
İnsanların bir-birinə yadlaşdığı bir vaxtda, hətta qohumların da bir-birinə yad olması o deməkdir ki, cəmiyyət getdikcə tənəzzülə uğrayır. Tənəzzülə uğrayan cəmiyyətdə isə sağlam ailələrin mövcud......
Ceyhun Fikrət
Uşaqlıq illərindən ətrafımdakı insanların həyatına biganə qala bilməmişəm. Hər zaman haqqımı müdafiə etsəm də çox haqqsızlıqla qarşılaşmışam. Bəzən öz haqqını müdafıə etməyərək hər yerdə rüşvət......