Ailədə kişinin və yaxud qadının dəyərinin artması, onların bir-birlərinə olan qarşılıqlı münasibətlərinin düzgün formada olmasından aslıdır. Kişinin ailədə şah, qadının isə vəzir vəzifəsin də olması......
Hal-hazırda cəmiyyətdə baş verən hadisələr bir çoxlarına məlum olduğu halda, bu hadisələr bir çoxlarına da məlum deyil. Insanların bəziləri cəmiyyətdə olan hadisələrə göz yumur, elələri......
düşüncələrə. Uşaqlarda sevinib, qəmin divarlarından uzağa baxırlar. Parçalanmış hisslərlə, bir-birlərinə qar atırlar. , pəncərədən bir kişi baxaraq, qarın maşına vuracağı......
Uşaqlıq illərindən ətrafımdakı insanların həyatına biganə qala bilməmişəm. Hər zaman haqqımı müdafiə etsəm də çox haqqsızlıqla qarşılaşmışam. Bəzən öz haqqını müdafıə etməyərək hər yerdə rüşvət......
Getmək istəyirəm bu şəhərdən, izim qalmasın bu şəhərdə, gedim uzaqlara, tanımadığım bir yerə, o yerdə tanımasınlar məni, bilməsinlər dilimi, döyməsinlər qapımı, deməsinlər ki, sən kimsən?......
Vətən yolunda şəhid olan Maarif Səfərova həsr olunur Dedilər ki, şəhidsən, güldüm dəlilər kimi, bilmədim ki, sevinim, yoxsa ağlayım, birdən yıxılmaq istədim, dünyanın kədərinə, büdrədim,......
İnsanların bir-birinə yadlaşdığı bir vaxtda, hətta qohumların da bir-birinə yad olması o deməkdir ki, cəmiyyət getdikcə tənəzzülə uğrayır. Tənəzzülə uğrayan cəmiyyətdə isə sağlam ailələrin mövcud......
Bu gün qar yağır Təbrizə, kədərin soyuqluğuna, Bakının küləkli havası düşür yadıma, baxıram xəbərlərə, bir istilik tapacağıma ümüd edərək, sızlayıram. qəribçiliyimi fikirləşirəm, kədərin sonluğuna......
Mənə soyuqdur, üşüyürəm, günahın doğruya qarışmasından, yalanın doğruya üstünlüyündən. Hər iş dəyişib, hətta sənin gözlərində, faniləşib, çirkabı görmədən yalanla yeriyir ayağın. Üşüyürəm, Çünki yalanın doğruluğu......
Hər şey dəyişdi sənin gözlərində, dünya qara rəng aldı, dünya gözlərin kimi qara oldu, qara gözlərinlə dünyanın qaranlığına baxdın, axtardın, həqiqəti, düzgünlüyü, ədaləti. Amma qara......
Bilmirəm, , İlahi, bu şəhər yaman sıxır məni, küçələri də, adamsızdı, qəribəm bu şəhərə, yadam bu şəhərə, küçələri də,yaddır mənə, itmişəm, batmışam bu küçələrdə.......
Sən yuxusuz gecələrimin sakinisən, sanki qapını döyüb qonaq gəlmisən, soyuq bir külək kimi soruşmadan, içəri girmisən, soyutmusan, ağlımı, düşüncələrimi, soyuq otağımda dəyişib sanki, dəyişib boyası......
hər şeyi, sənə, doğru həqiqəti, bilmədən güldün, bu dünya fanidir, söylədim sənə, bir anlıq dayanıb, dəlisən dedin. Baxdın bu həyatın, gedişatına, bilmədin bu......
Bu mənəm, atası öldürülmüş yetim bir qız, kimsəsizlik fəryadından hönkür-hönkür ağlayan. Bu mənəm, böyük cinayətlərə cəza günündə şahidlik edən. O gün, dünyada olmayan və olmayacaq......
Yaşaram dünyada, qəriblər kimi, bu dünya evindən, köçüb , sanki bu dünyada, yaşamamışam, dünya bir körpüdür, ötüb . Faydasız həyatdan, əlimi üzdüm, bildim ki, bu......
Yenə bu gecə sanki xəyal girdabına batmışdım. Nə fikirləşdiyimi, nə qərarda olduğumu bilmirdim. Çünki fikirləşdikcə fikirlərim parçalanır, ağlıma qəribə fikirlər gəlirdi. Axır ki, qərara gəldim......
Bəzən həyatda etdiyin səhvlər səni həmişə izləyir. Sən bu səhvləri düşündükcə həyatın səni keçmişə sarı döndərir. Sən özün istəmədən keçmişlə müharibəyə qalxırsan. Başa düşürsən ki,......
O, ilin payızında mən orta məktəbə yollandım. Çünki artıq 7 yaşım var idi. Müəlliməmiz çox sadə bir müəllim idi. Hər gün sübh oyanıb dərsə getməyim......