- "Cənnətiniz Batsın"
- Şümşəd Hüseynova
-
Hər daim özümdən uzaqlaşan zaman qaçdığım tək yer var: qələm və vərəq.
Bu hər daim belə olub. Hələ uşaq zamandan incəsənətə meyilli biri olmuşam. Nəticə? Hər kəs kimi mən də zamanla yox oluram. Rəsm çəkməyi sevdiyim halda uzaqlaşdım... uzaqlaşmalı oldum. Sonra yazmağa başladım, "yazmaqla həyat qura bilməzsən", "həvəsdir" dedilər. Axı niyə insanlar bu qədər qəddar olurlar? Özümü tanımadığım halda mənə peşə seç deyirlər. Mən isə kiməm bilmirəm...
Əvvəl yazan əllərim bu gün çirkab qusur. Bəli, Azərbaycan bir yazarını daha itirir. Bunlar son damlalardı... bunlar son cırpınışlardır... Bəlkə də son cırpınışım yenidən uçuşum olar. Bildiyim tək şey var – artıq insanlardan iyrənirəm. Mənə görə artıq dünyada nə sevgi var, nə mərhəmət, nə də vicdan var. Dünyada yalnız və yalnız şəhvət, vəhşilik, nifrət və ölüm var. Ən realı isə ÖLÜMDÜR...
Cənnət və cəhənnəm var, fəqət hamısı bu dünyadadır. Hamısı bu dünyadadır. Bu gününü cəhənnəm kimi yaşayanlar cənnətə düşməyi gözləyir. Oturub ağlamaq istəyirəm onların yerinə. Hər kəs bir parça eqosuna sığınıb gedir. Bu mənasız düşüncələrlə cənnət istəyirlər. Cənnətiniz batsın... Müharibələr olarkən, təcavüzkarlar gəzərkən, analar, uşaqlar gözü yaşlı qalarkən yerə batsın sizin cənnətiniz! Yerə batsın sizin inancınız! Günahsız bir körpə ölür, siz deyirsiniz ki, cənnətə düşdü. Haradan bilirsiniz? Haradan? Kimdir bunu sizə deyən? Bu dünyada cənnəti dadmayan körpə o dünyanın cənnətini nə edəcək?
Hər şeyi kənara qoyuram. Mən hər gecə səhərə kimi otaqda gəzən zaman harada olur bu mərhəmət? Niyə almır içimdəki bu yükü? Eh... sizin ki cəfəngiyyatdır... sadəcə cəfəngiyyat. Hər şeyi sorğusuz-sualsız qəbul edirsiniz. Etməsəniz belə dilə gətirməyə qorxursunuz. İnsan qınağından o qədər qorxursunuz ki, hər biriniz qınınıza girib çəkilmisiniz bir tərəfə. Hər birinizin tək arzusu var: pul yığmaq, ev almaq, həmin evi ən bahalı əşyalarla bəzəmək, ən bahalı qabları alıb saxlamaq, ən bahalı maşını almaq. Qonşuya, qohuma acıq vermək. HƏYAT BU DEYİL!
Sizin həyatınız bu ola bilər, mənim HƏYATIM bu qədər ucuz, səviyyəsiz və acgöz deyil. Mən bir vərəqi istədiyim kimi boyamaq istəyirəm. Heç nəyi təsvir etməsəm də sadəcə boyalara batmaq istəyirəm. Mən sadəcə yazmaq istəyirəm. Ağlıma gələn hər şeyi yazmaq istəyirəm, mən qışqırmaq istəyirəm. Səsim dünyanın o biri ucuna çatacaq qədər qışqırmaq istəyirəm. Mən ağlamaq istəyirəm. "Camaat nə deyər?" sözü olmadan qışqıra-qışqıra ağlamaq istəyirəm. Mən AZAD OLMAQ İSTƏYİRƏM. Bir yerdə qalmaq istəmirəm. İçimdəki mənləri kəşf etmək istəyirəm. Ağlamaq məni zəif etməz. Hətta əksinə, mən bu dəqiqə dünyanın ən varlı adamından belə güclü hiss edirəm. (Müasir dövrə görə pullular güclüdür).
Bütün müharibələrin durmasını istəyirəm. Siyasətsiz həyat istəyirəm. İstəyirəm, sadəcə istəyirəm... başqa heç nə edə bilmirəm.
Mən sizin bu bir-birinə oxşar olan şablon həyatları istəmirəm. Hər kəs kimi universitet oxuyub, işləyib, ailə qurub, uşaq dünyaya gətirmək istəmirəm. Nəfəs almaq istəyirəm. Axşam başımı yastığa qoyanda heç nə düşünmək istəmirəm. Gün boyu o qədər yorulmaq istəyirəm ki, həmin günü xatırlamaq istəmirəm.
Siz isə hamınız dini əlinizdə bayraq edib yalan dünyanı yalanlarınızla düzəldirsiniz. Boş-boş qadın-kişi münasibətindən, torpaq münaqişəsindən və sizə aidiyyəti olmayan adamların dedi-qodularını edirsiniz. Həyat sizə görə budur. Həyat sizə görə bahalı paltar geyinməkdir. Markalara görə bir-birinizi alçaltmaqdır. Belə insanlar ola-ola gəlib mənə tövsiyə verəndə üzünüzə gülmək istəyirəm. Çünki zərrə qədər qiyməti yoxdur qiymətsiz fikirlərinizin. Həyatdakı nailiyyəti sadəcə və sadəcə pul olan kəslərin tövsiyələri mənə maraqlı deyil. Çünki mən varlı olmaq istəmirəm, mən daxilən zəngin olmaq istəyirəm.
Mənə görə ən qorxunc varlıq İNSANDIR. Şeytandan yox, insanlardan qorxuram.
- 120
sentyabr 2025, Şümşəd H.
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Zamiqin müşayəti ruhumuzu şad eləyir, O gözəl tarzənimiz qaməti şümşad eləyir. Ruhumuz huzur tapır dinləyib Zamiq tarını, Dolanır çöl- çəməni,dağ-dərəni yad eləyir. Zamiq çox da......
Şümşəd Hüseynova
Hələ kiçik qızkən bu dünyanın yollarında qaçan zaman hiss etmişdim içimdə nələrinsə tərs getdiyini. Hələ körpəykən arzularımı deyərkən qorxardım. Ona görə yox ki, edilmirdi. Sanki......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Dedim: -- Bir səsini eşidim barı, Deyim bircə kəlmə söz, darıxıram. Unudum bir anlıq dərdi, qubarı, Hərdən insaf eylə qız, darıxıram. Dedi: -- Sənli anlar......
Şümşəd Hüseynova
Bəxtim qara gəlib ilk andan, İnsafsız həyata gözlər açandan. Bir gözüm ölümdür, bir gözüm yaşam… Yaşamı aldılar — ölüyəm indi. İnsanlar görürlər, elə bilirlər diriyəm......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Dəyişib çərxi fələk müşkili-dövran gədadadır, Yumubdu gözlərini verdiyi fərman gədadadır. Sehrdir,sirdir gətirib bəxti, düşüb şans əlinə, Şərəfi yoxsa da, şöhrət gədada, şan gədadadır. Elə bil,......
Şümşəd Hüseynova
Bir payız səhəri gözlərimi açdığım andan üşüyürdüm. Yerim isti idi, ancaq mən niyəsə buz kimi idim. Ağlamaq istədim, ancaq göz yaşlarım qəsdimə durdu. Sanki həyat......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Yazmadı bəxt yazanım sən də mənə yar olasan, Eyləyə könlümü şad ömrümə dildar olasan. Üzərək əllərini məndən unutdun sandım, Bilməz idim bu qədər əhdə vəfadar......
Habil Yaşar
“Rənglər Pandemiyası” romanı 2026-cı ildə nəşr ediləcək Bu tamamilə fərqli bir kitab olacaq... Pandemiya başda olmaqla, həm tarixin qaranlıq dövrlərinə səyahət edəcək, həm......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Köçürük şəhərə çamurdan qaçıb, Sonra dörd divarda kənd axtarırıq. Duymuruq ni Şəkər axtarırıq,qənd axtarırıq. Səhər iş,axşam ev,çırpınır ürək, Sayır bircə- bircə günləri fələk. Bahar-yaz......
Firuz Mustafa
Ağlayan Foto-Şəkil (“Qısa hekayələr” silsiləsindən) (Bu hekayıni 1-ci Cahan müharibəsindən geri dönməyən əmim Sehbalı Mustafayevin xatirəsinə həsr edirəm. Qardaş və bacıları onun yolunu gözləyə- gözləyə......