- “Beşinci mərtəbədəki qapı”
- Ceyhun Fikrət
-
O, hara gedəcəyini bilmirdi. Bir anlıq keçmiş duyğular onu özünə çəkirdi. Geri dönüb özünə, uşaqlığına baxmaq istəyirdi. Amma necə? İllər çox keçmişdi. O böyümüş, artıq yetkin bir gənc olmuşdu.
“Necə geri qayıdım?” — deyə pıçıldadı və doqquz mərtəbəli binanın beşinci mərtəbəsindəki qaranlıq pəncərəyə baxdı. Birdən illərlə cibində gəzdirdiyi qara açar yadına düşdü. O açar keçmişindən qalan yeganə yadigar idi.
Doqquz mərtəbəli köhnə binanın pillələrini asta-asta qalxaraq beşinci mərtəbəyə çatdı. Ağ, toz içində qalmış bir qapının qarşısında dayandı. Qapıya baxdı — ağ rəngi çoxdan solmuş, ləkələr və illərin tozu ilə örtülmüşdü.
Bir anlıq qapını açıb bu andan keçmişə keçmək istədi. Amma cürət etmədi. Çünki o qapının arxasında təkcə tozlu otaqlar yox, həm də onun keçmişi, uşaqlığı, bir vaxtlar itirdiyi sadə sevinclər dayanmışdı.
Qonşunun qapısına da baxdı — o da köhnəlmişdi. “Yəqin bu evlərdə artıq heç kim yaşamır,” — deyə düşündü.
Cibindən qara açarı çıxarıb dəstəyə yaxınlaşdırdı, amma bir anlıq dayanıb dərindən ah çəkdi.
“Bura niyə gəldim?” — deyə fikirləşdi. Elə bil içindəki bir səs ona pıçıldayırdı: “Keçmiş hələ burdadır…”
Qəfil qapını açdı. Qaranlıq dəhlizlə üz-üzə qaldı. Amma sanki otaqlarda birdən işıqlar yandı. Köhnə səslər, gülüşlər canlandı.
Hər kəs ona baxırdı. Kimsə sakitcə “niyə gec gəldin?” dedi.
O, keçmişini görüb köks ötürdü. Hər kəs buradaydı — anası, atası, qardaşı, qonşular, uşaqlıq dostları…
O, pillələrə tərəf döndü, nə edəcəyini bilmədi. Hər kəs gülürdü.
Anası ona baxıb gülümsədi:
— Hə, yenə futboldan gəlirsən? — dedi.
Qonşunun qızı da gülümsədi:
— Hə, xala, yenə dərsdən sonra futbol oynayırdı.
O, əynindəki kostyuma, sonra da əlindəki qara açara baxdı.
Göz yaşlarını saxlaya bilmədi. Hönkür-hönkür ağladı.
Açar əllərindən sürüşüb yerə düşdü.
Evin içindəki işıqlar sönəndə o, anladı ki, qapının o üzündə qalan — artıq sadəcə uşaqlığı idi.
05 oktyabr 2025-ci il - 132
oktyabr 2025, Ceyhun F.
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Haray saldı bir qərinə, Dünya susdu dərd-sərinə. Sığınaraq ərəninə, Ümid dolu bağrı şan-şan, ! Şimşək kimi çaxa çaxa, Yol aldılar Qarabağa, Vuruşaraq əlbəyaxa,......
Şümşəd Hüseynova
Həyat vaxt ədalətli olmadı. vaxt eyni yerdən baxmaq olmur həyata. Bəziləri həyata bir addım öndə başlayır, bizim kimiləri isə geridən, onların ardınca yaralar......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
İllərdir oğrun-oğrun, gizli-gizli baxışdıq. Baxışlarla dərdləşib, baxışlarla danışdıq. Beləcə baxışmaqla ömür keçir,gün keçir. Dünyadan tay-tuşumuz, yaşıdlarımız köçür. Birdən ölüb eləsəm gələndə məzarlığa, ölülər hiss etməsin......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Ruhumuz şaddı gülüm hər gecə ulduzlar içində. Mənəm ən yalqızı gündüzləri yalqızlar içində. Üşüyür sənsiz bu payız alıbdır soyuq canımı, Ürəyim tir-tir əsir sanki qalıb......
Şümşəd Hüseynova
Gözlərim yollardan yığışmır bir an, hər tində, hər küncdə . Bayaq da birinə gözüm sataşdı Gözlərim sən sandı, aldandı yenə... Daha dözmür ürək, açılmır......
Zahid Şirinli
Get Hisslərinin coşqun çağlarında duyduğun bir “get” sözü: yüz cümlədən ağır gəlir insana. Hərdən elə olur ki, bir baxışla başa düşürsən buradan sonrası yoxdur. Nə......
Zahid Şirinli
Hamını dərdə salır, Körpələr yetim qalır, Cavan-cavan can alır, Başın batsın a . Şəhid anası qəmli, Hər gün gözləri nəmli, Necə verək təsəlli? Başın batsın......
Ceyhun Fikrət
O, hara gedəcəyini bilmirdi. Bir anlıq keçmiş duyğular onu özünə çəkirdi. Geri dönüb özünə, uşaqlığına baxmaq istəyirdi. Amma necə? İllər çox keçmişdi. O böyümüş, artıq......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Düşdü şö'lən qəlbimə gətirdim iman isminə, Qavradıqca səni mən sığındı bu can isminə. Oldu zikrim dilimdə "Ləə ilahə illəllah, Duam Əlhəmdülillah,sarıldım Rəhman isminə. Sureyi Hicrdə......
Ceyhun Fikrət
Müəllif : Qəribədir... Hər gün mənimlədir. Məni demək olar ki, əlindən yerə qoymurdu. Bəzən mənə elə gəlir ki, mən onun üçün çox əzizəm. Bəlkə......