- Gizli görüş
- Vüsalə Qələndərli (Sadıqova)
-
Səkinənin gecənin qaranlığında həyətlərində oturub kiminləsə gizli-gizli söhbət etdiyini, arada evə tərəf baxdığını, sonra yenə pıçıltıyla kiminləsə danışdığını görürdüm həmişə. Arabir qaynanası “-Ay bala hardasan, həyətin işığı niyə yanır? Pul yazır axı! Gəl yat! Çöldə nə edirsən?”-deyə onu səsləyir, hərdən də əri “-Soyuq olacaq, gəl yat, işləri sabah görərsən!”- deyə çağırırdı.
Səkinə də “-Əlimdə bir az işim var, indi gəlirəm”- deyə vaxtı uzadırdı.
Səkinənin pıçıltılı səsi get-gedə sürətlənirdi. Sanki, tələm-tələsik söhbətini başa vurmaq istəyirdi.
Öz-özümə fikirləşdim: O dəli olub, nədir, yanında adam görünmür, axı kimlə danışır? Bəlkə kimsə var, gizlənib? Yox, əgər belə olsaydı onun da səsi çıxardı? Bu cür cavabsız suallar məni yordu. “Axı Səkinə çox tərbiyəli qadındır. Bəs onda kimlə söhbət edir görəsən”-deyə rahatlıq tapa bilmədim. Ürəyim durmadı. Səkinəni səsləməyə başladım. Sakitcə, məni yanına çağırdı.
-Ay qız, gecənin bu vaxtı nə edirsən? Bayaqdan pıçıltı ilə kiminlə danışırdın?
-Sus, eşitdi, heç kim bilməsin.. gəlib görəcəklər indi, evim yıxılacaq...
-Kimi görəcəklər ay qız?
-Onu!
Səsimdən hürkərək stolun altında gizlətdiyi ağır kitabı çıxartdı. Yoldaşım mənə kitab oxumağı qadağan edib. Çünki, özü sevmir. Mən də əlimə kitab alanda əsəbləşir. Ona görə də məcburam ki, o yatandan sonra oxuyum. Bilirsən bacı, mənim ən yaxın dostum kitabdır. Uşaqlıqdan mənim sirdaşım kitab olub. Valideynlərim oxumağımı istəməyib. Gecənin qaranlığında ay işığında oxumuşam. Kitabı o qədər sevgiylə oxumuşam ki, o mənim həyatımın mənasına çevrilib. Mən kitab oxuyanda bütün dərdlərimi unuduram. Kitaba elə sarılıram ki, elə bilirəm o məni bütün pisliklərdən qoruyacaq. Yemək mənim mədəmi doydura bilər, amma kitab mənəvi qidamdır...
Elə bil rahatlıq tapdım. İki məsələ məni sevindirdi. Birincisi, bayaqdan mənə rahatlıq verməyən şübhələrimin əsassız olduğu, ikincisi isə nəhayət ki, kitaba bu qədər bağlı olan birini tanımağım. Kaş ki, bütün insanlar kitaba Səkinə kimi bağlansınlar.
Kaş ki, analarımız qızlarına cehiz verərkən, o cehizlərin arasında kitablar da yer tutsun. Ailələr hər gün bircə dəfə ailə diskussiyası keçirsinlər. Kaş ki, ailəsinə xəyanət edənlər Səkinə kimi kitaba sarılaraq etsinlər. Gizlincə görüşərək doymadığı kitablar kim bilir Səkinəyə nə qədər kömək olacaq...
- 148
oktyabr 2017, Vüsalə Q. (.
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Zamiqin müşayəti ruhumuzu şad eləyir, O gözəl tarzənimiz qaməti şümşad eləyir. Ruhumuz huzur tapır dinləyib Zamiq tarını, Dolanır çöl- çəməni,dağ-dərəni yad eləyir. Zamiq çox da......
Şümşəd Hüseynova
Hələ kiçik qızkən bu dünyanın yollarında qaçan zaman hiss etmişdim içimdə nələrinsə tərs getdiyini. Hələ körpəykən arzularımı deyərkən qorxardım. Ona görə yox ki, edilmirdi. Sanki......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Dedim: -- Bir səsini eşidim barı, Deyim bircə kəlmə söz, darıxıram. Unudum bir anlıq dərdi, qubarı, Hərdən insaf eylə qız, darıxıram. Dedi: -- Sənli anlar......
Şümşəd Hüseynova
Bəxtim qara gəlib ilk andan, İnsafsız həyata gözlər açandan. Bir gözüm ölümdür, bir gözüm yaşam… Yaşamı aldılar — ölüyəm indi. İnsanlar görürlər, elə bilirlər diriyəm......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Dəyişib çərxi fələk müşkili-dövran gədadadır, Yumubdu gözlərini verdiyi fərman gədadadır. Sehrdir,sirdir gətirib bəxti, düşüb şans əlinə, Şərəfi yoxsa da, şöhrət gədada, şan gədadadır. Elə bil,......
Şümşəd Hüseynova
Bir payız səhəri gözlərimi açdığım andan üşüyürdüm. Yerim isti idi, ancaq mən niyəsə buz kimi idim. Ağlamaq istədim, ancaq göz yaşlarım qəsdimə durdu. Sanki həyat......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Yazmadı bəxt yazanım sən də mənə yar olasan, Eyləyə könlümü şad ömrümə dildar olasan. Üzərək əllərini məndən unutdun sandım, Bilməz idim bu qədər əhdə vəfadar......
Habil Yaşar
“Rənglər Pandemiyası” romanı 2026-cı ildə nəşr ediləcək Bu tamamilə fərqli bir kitab olacaq... Pandemiya başda olmaqla, həm tarixin qaranlıq dövrlərinə səyahət edəcək, həm......
Dəhnəli Məmməd Hacızadə
Köçürük şəhərə çamurdan qaçıb, Sonra dörd divarda kənd axtarırıq. Duymuruq ni Şəkər axtarırıq,qənd axtarırıq. Səhər iş,axşam ev,çırpınır ürək, Sayır bircə- bircə günləri fələk. Bahar-yaz......
Firuz Mustafa
Ağlayan Foto-Şəkil (“Qısa hekayələr” silsiləsindən) (Bu hekayıni 1-ci Cahan müharibəsindən geri dönməyən əmim Sehbalı Mustafayevin xatirəsinə həsr edirəm. Qardaş və bacıları onun yolunu gözləyə- gözləyə......